«حریری» با برگه «عون» پیروزی بزرگ حزب‌الله را رقم زد
دستاوردی هم‌تراز با پیروزی جنگ۳۳روزه
«ناصر
قندیل»، تحلیلگر و کارشناس برجسته مسائل لبنان و منطقه اعلام حمایت سعد
الحریری از نامزدی میشل عون در انتخابات ریاست جمهوری این کشور را پیروزی و
موفقیت در ابعاد منطقه‌ای و بین المللی ارزیابی کرد.
«ناصر قندیل»، تحلیلگر و کارشناس برجسته
مسائل لبنان و منطقه طی یادداشتی که پایگاه خبری «البناء» لبنان آن را منتشر کرد، به بررسی ابعاد مختلف این اعلام حمایت می‌پردازد.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری فارس،
اعلام حمایت «سعد الحریری»، رئیس جریان «المستقبل» لبنان از ژنرال «میشل
عون»، نامزد «حزب الله» در انتخابات ریاست جمهوری این کشور را نمی‌توان
رخدادی ساده و کوچک تلقی کرد،
«ناصر قندیل»، تحلیلگر و کارشناس برجسته مسائل لبنان و منطقه اعلام حمایت سعد الحریری از نامزدی میشل عون در انتخابات ریاست جمهوری این کشور را پیروزی و موفقیت در ابعاد منطقه‌ای و بین المللی ارزیابی کرد.
«ناصر قندیل»، تحلیلگر و کارشناس برجسته مسائل لبنان و منطقه طی یادداشتی که پایگاه خبری «البناء» لبنان آن را منتشر کرد، به بررسی ابعاد مختلف این اعلام حمایت می‌پردازد.
ناصر قندیل در این خصوص می‌نویسد:
هیچ کس نمی‌تواند، مانع حق حزب الله در برگزاری جشن پیروزی که روز گذشته (پنج‌شنبه) در پرونده ریاست جمهوری لبنان با تحمیل نامزدش ژنرال «میشل عون» بر «سعد الحریری»، رئیس جریان المستقبل شود و تاکید کند که تنها راه خروج از بحران «خلأ ریاستی» و تشکیل دولت و ازسرگیری فعالیت موسسات و نهادهای رسمی و حکومتی گزینه «عون» است.
بحران خلأ ریاستی زمانی در لبنان آغاز شد که منطقه برهه زمانی بسیاری حساسی را پیش رو داشت. برهم خوردن موازنه‌های قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای سوریه را به میدان نزاعی خونین تبدیل کرده بود که حزب الله یکی از نوک پیکان‌های آن را تشکیل می‌داد، در حالی‌که سعد الحریری و المستقبل از جمله بازیگران جبهه مقابل بود که حزب الله را مستقیما نشانه گرفته بود.
به همین دلیل رویارویی منطقه‌ای خیلی زود به صف آرایی داخلی و پرونده ریاستی لبنان به شکل و هیئت تقابل نامزدهای حزب الله (میشل عون) و جریان المستقبل (در آن برهه زمانی سمیر جعجع) کشیده شد تا اولین ناکامی المستقبل رقم بخورد.
حریری که از معرفی جعجع به عنوان گزینه المستقبل برای کاندیداتوری انتخابات ریاست جمهوری ضربه سختی را متحمل شده بود، این‌بار سعی کرد با معرفی «سلیمان فرنجیه»، مهره‌ای نزدیک به حزب الله شکست جعجع را جبران و مقاومت را وادار به عقب کشیدن عون کند.
این درحالی است که رویگردانی المستقبل از جعجع او را به حمایت از عون و ایجاد مانع در مسیر گزینه جدید المستقبل سوق داده بود. حریری درحالی که به پیروزی فرنجیه امید بسیار داشت، با پافشاری سرسختانه حزب الله که همه احتمالات و سناریوهای پیش رو را به جان خریده بود، روی گزینه‌اش مواجه شد.
در این مرحله از بحران ریاستی حزب الله با فشارهای سیاسی داخلی و خارجی بسیاری مواجه شد که مقاومت را عامل این بحران دانسته، مسئولیت پیامدهای ناشی از خلأ ریاستی را متوجه این حزب می‌کردند.
سرانجام پس از ماه‌ها ایستادگی و تحمل انواع فشارها و مواجه با سیلی از اتهامات، سعد الحریری تن به گزینه عون داد و حمایت خود را از نامزد حزب الله در انتخابات ریاست جمهوری اعلام کرد، اقدامی که بسیاری از محافل داخلی و خارجی آن را «خودکشی سیاسی» حریری توصیف کرده و جایی در محاسبات آنها نداشت.
اما سعد الحریری در برابر خواسته حزب الله سر فرود آورد و حمایت خود از نامزدی ژنرال میشل عون در انتخابات ریاست جمهوری لبنان را اعلام کرد تا اولین مانع از پیش روی بحران ریاستی در این کشور برداشته شود.