سال 82 که در انتخابات دوم شوراها به شورای شهر راه پیدا کردید فکر میکردید 13 سال ماندگار شوید؟
چمران: خیر، فکر میکردم شورای اسلامی شهر تهران را آغاز میکنیم و با آن ایدهها و تصوراتی که داشتیم، دنبال شهرسازی بودیم. من فارغالتحصیل رشته معماری از پردیس هنرهای زیبا هستم. برنامهای که تدوین کرده بودیم هم برای همان 4 سال بود. به هر حال ورود به شوراها و حرکت در زمینه شوراها و برنامهریزیها سبب شد کار ادامه یابد و اجباراً پای به دورههای بعد بگذاریم و متاسفانه هم مردم و هم دوستان شورا را اذیت کنیم.
مردم که به شما رای دادند حتماً دوستتان دارند. خیلیها در مقطعی فکر میکردند آقای چمران جدا شود و به سمت دولت برود، به خصوص در مقطعی که آقای احمدینژاد رئیسجمهور شد. فکر میکنم فضا هم فراهم شد و شما نرفتید؟
چمران: بله. فکر کردم که مردم به من رای دادند که در شورای اسلامی شهر تهران باشم. شاید این یک بیحرمتی باشد. البته این به نظر من است و قاعده کلی نیست که همواره چنین باشد. به این دلیل با این که همه زمینهها فراهم بود، نپذیرفتم و معذرت خواهی کردم.
پیشنهاد مشخص آقای احمدینژاد چه بود؟
چمران: باید بگویم؟
گذشت زمان امکان میدهد که بگویید.
چمران: به عنوان معاون اول رئیسجمهور مطرح بود. زمینهسازیها هم شده بود و من با این تفکر که شاید این فکر برای خودم پیش بیاید که تلاش ما برای تصاحب جایی بوده است؟ من واقعاً در این فکر نبودم و فکر میکردم دقیقاً و قطعاً برای رضای خداوند بوده است.
روی مسائل روز شورای شهر برویم و اتفاقاتی که اخیرا رخ داده است، از شورای سوم طیفهای سیاسی در شورا به نوعی غالب نبودند و متوازن با هم پیش میرفتند. این طیفها معتقد هستند نظارتی که شورا بر شهرداری باید انجام میداده است نظارت دقیق و موثر نبوده و تضعیف شده و الان شاهد فسادی در بدنه سیستم شهرداری تهران هستیم. این را تا چه اندازه قبول دارید؟
چمران: دو بحث وجود دارد که یکی نظارت و دیگری فساد است. در خصوص بحث نظارت، نظارت شورا راه های قانونی دارد و آن راه های قانونی میتوان گفت با قدرت و با دقت دنبال شده است. در دولت اگر فسادی پیش آید و قبلاً هم پیش آمده، ناظر بر دولت کیست؟ مگر مجلس شورای اسلامی نیست؟